Chińska, indyjska i zachodnia refleksologia różnią się podejściem, technikami i filozofią leżącą u ich podstaw.
- Chińska Refleksologia. Jest formą refleksologii ściśle powiązaną z tradycyjną medycyną chińską (TCM) i kładzie duży nacisk na przepływ energii zwanej “qi” w organizmie. Chińska refleksologia wykorzystuje mapy stóp, które są związane z meridianami – kanałami energetycznymi w ciele, przez które przepływa qi. Techniki masażu są zazwyczaj mocniejsze i głębsze. Dodatkowo terapeuci często wykorzystują różne narzędzia, np. patyczki do stymulacji punktów refleksyjnych.
- Indyjska Refleksologia. Najczęściej wiąże się ją z ajurwedą, koncentruje się na utrzymaniu równowagi między umysłem, ciałem i duchem. Refleksologia w Indiach stanowi część terapii i obejmuje również dietę oraz medytację. Masaż stóp w indyjskiej refleksologii często jest połączony z używaniem olejków i ziół, które mają wspomagać uzdrawianie i harmonię.
- Zachodnia Refleksologia. Bywa określana refleksologią stóp lub refleksoterapią, bazuje na teorii, że punkty na stopach odpowiadają różnym organom i systemom ciała. Celem jest promowanie zdrowia i dobrego samopoczucia poprzez stymulację tych punktów. Techniki masażu są zróżnicowane, od delikatnego dotyku po bardziej intensywne naciskanie, w zależności od indywidualnych potrzeb i preferencji pacjenta. Zachodnia refleksologia opiera się bardziej na anatomii i fizjologii, niż na koncepcjach energetycznych.
Każda z tych tradycji ma swoje unikalne podejście i techniki. Wszystkie mają wspólny cel – wspieranie zdrowia i dobrego samopoczucia poprzez stymulację określonych punktów na stopach. Wybór konkretnej metody zależy od indywidualnych potrzeb, preferencji oraz celów terapeutycznych.
W kolejnych wpisach będę omawiać bardziej szczegółowo zarówno strefy refleksologiczne, jak i przebieg meridianów oraz położenie poszczególnych punktów na stopach.
